Καλή... χρονιά!

Σεπτέμβρης λοιπόν! Κάθε χρόνο τέτοια μέρα (πρώτη του Φθινοπώρου) κάθομαι και σκέφτομαι τι θέλω να κάνω την χρονιά που ξεκινάει... Γιατί, για έναν περίεργο λόγο που ακόμη δεν έχω καταλάβει, η χρονιά για μένα ξεκινάει τον Σεπτέμβρη.
Σκέφτομαι λοιπόν ασυναίσθητα και χωρίς να το προγραμματίσω, ποια είναι τα πράγματα που θέλω να κάνω φέτος...
Κάθε καλοκαίρι (τότε τελειώνει για μένα η χρονιά, μαζί με την μπάλα), έχω κάνει τα μισά από αυτά που ήθελα...
Παλιότερα με έπαιρνε από κάτω, έλεγα πως δεν θα προλάβω, πια... μεγάλωσα και ηρέμισα, δεν ασχολούμαι πια...
Φέτος λοιπόν, λέω να συνεχίσω τα ισπανικά μου, να κάνω ΠΟΛΛΕΣ μαζώξεις στο σπίτι (τώρα που είναι μεγάλο) και να μην χαθώ με φίλους. Το τελευταίο είναι αυτό που φοβάμαι...
(Είμαι καινούργια σ΄ αυτόν τον κόσμο των blogs, κόλλησα χάρη στο Πτυελοδοχείον και μ’ αρέσει. Κάποιες φορές, τριγυρνώντας βλέπω πως δεν υπάρχει πάντα καλή διάθεση από τους bloggers, άλλες πάλι διαβάζω super κομματάκι. Κρατάω τα καλά και συνεχίζω... Είπα κι εγώ να την δώ σαν ημερολόγιο, έτσι, δεν θα αναφέρομαι μόνο σε πιασάρικα θεματάκια, αυτά που εύκολα σχολιάζονται. Το δύσκολο είναι να κάνεις κάποιον να ενδιαφερθεί για σένα και όχι για τον τρόπο που εσύ σχολιάζεις θέματα της επικαιρότητας. Αυτά)