Στο σπιτικό μας ήρθε ένα νέο μέλος... Ένας «μονομάχος», κόκκινος και απρόσμενος... Ποτέ δεν συμπαθούσα ιδιαίτερα τα ψάρια και αυτός ο τυπάκος ήρθε κατά τύχη... Όπως φαίνεται θα μείνει κι ελπίζω για καιρό. Γιατί τελικά, ψυχούλα είναι κι αυτός μωρέ και μπορεί να μην είναι το ίδιο εκφραστικός με την Κάλι αλλά είναι γλύκας... Άσε που με καταλαβαίνει (δεν ξέρω αν είναι καλό αυτό). Η Καλι-σκυλίτσα πάντως ζηλεύει... Μιλάω στον Ψαρή (αυτό είναι το όνομά του) και η τρελή έρχεται και σηκώνει πόδια και κεφάλι και τον μυρίζει! Ελπίζω να μην έχει τάσεις δολοφονίας... Δεν είναι γάτα άλλωστε.Το κακό είναι πως ζουν ελάχιστα τα ψαράκια (έτσι μου είπαν) και δεν μπορώ να αποχωρίζομαι ψυχούλες... Ελπίζω να αντέξει το διήμερο που θα λείπω (σας το πα; Πάω Κέρκυρα :):):):)).
4 σχόλια:
Θα αντέξει το ψαράκι..αντέχουν δεν πεθαίνουν γρήγορα..
Τη γατούλα πρόσεχε μόνο μη της φάει τη μύτη ο καρχαρίας..
Βαλτο στη σχαρα
@averel: λίγα με το ψαράκι μου, όταν θα μεγαλώσει θα γίνει απειλητικό κι ακόμη δεν με έχει επισκεφτεί!!!
thnks καλό μου
Δημοσίευση σχολίου