Σήμερα, βλέποντας μια εκπομπή στην τηλεόραση, σκέφτηκαν να κλέψω το «Μ’ αρέσει-Δεν μ’ αρέσει» του ΒΗΜΑGAZINO (.... θα το κάνω σε ένα άλλο post).Ήταν η «μηχανή του χρόνου» και είχε αφιέρωμα στον Σιδηρόπουλο τον Παύλο.
Όταν ήμουν... παιδί που λέει και το τραγούδι, τον λάτρευα τον Σιδηρόπουλο, μεγαλώνοντας τον άκουγα με περισσότερο σκεπτικισμό, τα τελευταία χρόνια αποφεύγω να ακούω μουσική που θα με ρίξει. Βλέποντάς τον στο ρεπορτάζ, στη σκηνή του ΜΕΤΡΟ να τραγουδάει τα «μπλουζ του Πρίγκιπα» με έπιασε η ψυχή μου, κατάθλιψη έπαθα...
Δεν έβλεπα πια το «είδωλο» της εφηβείας αλλά έναν άνθρωπο τελειωμένο να προσπαθεί να μείνει όρθιος στη σκηνή... Η κατάθλιψη μεγάλωσε όταν συνειδητοποίησα πως μπορεί να ήταν ένας μεγάλος καλλιτέχνης αλλά με μικρή ψυχή...
Παρότι γνώριζε περισσότερο ίσως από τον καθένα το πρόβλημά του, δεν κατάφερε γιατί δεν θέλησε να το ξεπεράσει... Έμεινε «καθαρός» και ξανάπεσε... Έχοντας πίσω του και χρήματα και πλούσια οικογένεια και φίλους και ταλέντο και πολλά να δώσει και χιλιάδες «πιστούς» να τον λατρεύουν, δεν είπε «όχι».
Δεν ήταν ο μόνος θα μου πείτε... Αλλά βαρέθηκα να ακούω πως «δεν γίνεται, δεν μπορείς να κάνεις τίποτα». Μαλακίες, όποιος το θέλει μπορεί και το αποδεικνύουν καθημερινά νέοι άνθρωποι που το πετυχαίνουν... Ο Παύλος δεν ήθελε και εγώ μόλις σήμερα τον απομυθοποίησα!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου