"....Κι αν κάθε κίνημα, μικρό ή μεγάλο, δεν εκπληρώνει συνήθως τους στόχους του, εκπληρώνει όμως τον πιο σημαντικό:
Να εκφράζει τη δυνατότητα της αντίρρησης, της αντίθεσης, της διαφωνίας, της άλλης θέσης. Αυτή η δυνατότητα είναι το κύτταρο της δημοκρατίας, της δημιουργίας, της εξέλιξης.
Στα γράφω αυτά, γιατί ενώ στη Γαλλία ένα κομμάτι της νεολαίας και τα -ως συνήθως καιροσκοπικά- συνδικάτα εναντιώνονται δυναμικά στην αντεργατική επέλαση της εργοδοσίας για περισσότερα κέρδη, εδώ στην πατρίδα μου η συντριπτική πλειοψηφία της νεολαίας ούτε που ξέρει τι θα πει μαζική διεκδίκηση δικαιωμάτων, ούτε που ξέρει απ' το σπίτι της τι θα πει πολίτης -παρά μόνο υπήκοος- και τα εργατικά συνδικάτα στη συντριπτική τους πλειοψηφία είναι όργανα των κομμάτων εξουσίας, και σαν τέτοια θυμούνται τα δικαιώματα των εργαζομένων που εκπροσωπούν, μόνο όταν συμφέρει το κόμμα που υπηρετούν.
Ποτέ τους εργαζόμενους..."
Από τον "καιρό" της Κυριακάτικης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου