Καλή νύχτα και καλή τύχη!

Κάθε φορά που τελειώνει το πρωτάθλημα νιώθω σα να ναι... πρωτοχρονιά! Τελειώνει ένας χρόνος... και όσο περνάει ο καιρός, λίγη σημασία έχει ποιος το παίρνει (οκ., μιλάω εκ του ασφαλούς).
Δυστυχώς αυτό είναι το πρωταθληματάκι μας, δύστυχο, μίζερο και φτωχό και γίνεται ακόμη φτωχότερο εάν δεν υπάρχει ο παραμικρός ανταγωνισμός στην κορυφή.

Σε τι διαφέρουμε άραγε από την Σκοτία ή την Κύπρο; Δεν θα απαντήσω αυτή τη στιγμή, είμαι πολύ κουρασμένη για να το κάνω...
Αυτό που περιμένουν όλοι πιστεύω, εκτός από το να δουν τον Ατρόμητο στο Ιντερτότο είναι και να δουν μια ομάδα (και συγκεκριμένα αυτή με τα κόκκινα, για τους άλλους δεκάρα δεν δίνουμε) να κάνει κάτι επιτέλους εκεί έξω...
Αντε να το δούμε μπας και αρχίσει να μας αρέσει και πάλι το ποδόσφαιρο...
Προς το παρόν, χαιρόμαστε να βλέπουμε Ντιέγο στα κόκκινα...

Μέχρι τότε, θα πάρουμε μια γερή γεύση από Μουντιάλ και μέχρι τότε θα πανηγυρίσουμε το Τσάμπιονς Λιγκ με την Μπάρτσα.

Καλή νύχτα και καλή τύχη!