Τρίτη, Μαΐου 01, 2007

Εργατική πρωτομαγιά και άλλα... ανέκδοτα!

Είπα να μην ασχοληθώ με την Πρωτομαγιά αλλά αυτή η... ΠΡΕΖ ΤV με έβαλε στην πρίζα! Λοιπόοοον.... Έχουμε και λέμε...
ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ, δεν είναι αργία, είναι απεργία γιατί έτσι πρέπει να ναι... Και τι κάνουμε όλοι εμείς για να την απεργία της Πρωτομαγιάς; Απλά περιμένουμε να μάθουμε εάν τελικά θα δουλέψουμε, κι όταν ενημερωνόμαστε πως όχι, τρέχουμε σε εκδρομές...

Για πες λοιπόν, γιατί δεν είσαι στο συλλαλητήριο (σε ένα από τα τρία αλλά με αυτό θα ασχοληθούμε παρακάτω) σήμερα; Βαριέσαι ε; Τι; Προτίμησε βολτίτσα στην θάλασσα; Ναι μπορείς να επιλέξεις, αυτό είναι δημοκρατία, το δικαίωμα της επιλογής... Εάν όμως δούλευες 12 ώρες την ημέρα (επίσημα) κι όχι ΟΚΤΑΩΡΟ θα έτρεχες στο συλλαλητήριο. Τώρα απλά απολαμβάνεις την βολτίτσα σου γιατί τα βρήκες έτοιμα, έτοιμο το ωράριο όπως και πολλά άλλα... Την ελευθερία ας πούμε...

Εχουμε και λέμε λοιπόν... Αν υπήρχε λίγο μυαλό θα μπορούσαμε να αντιληφθούμε ότι το τριπάκι που χει μπει ο δυτικός κόσμος με την δουλειά χρειάζεται μια ακόμη 1η Μαη. Απλά δεν συνειδητοποιούμε ότι τα δικαιώματα για τα οποία χάθηκαν ζωές στο μακρινό 68 τα ανακτήσαμε για λίγο κι έπειτα τα ξαναχάσαμε...

Ναι καλέ μου φίλε, δεν υπάρχουν εργασιακά δικαιώματα και μια Πρωτομαγιά είναι πιο επίκαιρη από ποτέ. Ομως δεν μας βολεύει. Που να τρέχουμε τώρα στους δρόμους, γινόμαστε (λεγόμαστε) και γραφικοί... Προτιμούμε να πηγαίνουμε εκδρομή την Πρωτομαγιά αλλά όλες τις υπόλοιπες μέρες βρίζουμε το άτιμο το ριζικό μας επειδή δουλεύουμε 12 ώρες δίχως να πληρωνόμαστε υπερωρίες.. Επειδή δουλεύουμε Κυριακές. Επειδή δεν μας πληρώνουν βραδινά... Επειδή δεν μας κολλούν ένσημα...
Δυστυχώς, είμαστε στον Μαη του 2007! Και η εργατική τάξη δεν υπάρχει πια... Χάθηκε μέσα στα windows της καθημερινότητας...

1 σχόλιο:

VKP είπε...

αχ, ρομαντική μου ψυχή , ας ελπίσουμε οτι η κάτω βόλτα δε θα συνεχιστεί και οτι ναι, έχουν κάποια βάση τα λόγια τους όταν λένε για ανταγωνιστικότητα και κερδοφορία και υπόσχονται bonus στο τέλος της περιόδου. Γιατί οφείλεις να υποστηρίξεις την ανάγκη της εθνικής οικονομίας για επενδύσεις και ανταγωνιστικότητα, οτι και εσυ μπορείς να βάλεις το λιθαράκι σου σε αυτόν το στόχο, οτι το να απαιτείς περισσότερα βλάπτει την εργοδοσία και αποθαρρύνει την κερδοφορία και την περαιτέρω επένδυση που οδηγεί στην ανάπτυξη.