Oταν θα ρίχνετε το φακελάκι...

Μόλις πριν από δύο εβδομάδες, ξενυχτούσαμε στις τηλεοράσεις παρακολουθώντας ανθρώπους, ζώα να καίγονται, δάση να γίνονται στάχτη... Τότε, άκουγα συνεχώς γύρω μου «τους ξεφτιλισμένους, σιγά μην πάω να ψηφίσω, θα τους μαυρίσω, όλοι τα ίδια σκατά» κι άλλα τέτοια... Είδατε πόσο εύκολα ξεχνάμε;
Με αεροπλάνα και βαπόρια ξεσηκωθήκαμε για να πάμε να... ψηφίσουμε! Ποιούς; Αυτούς που άφησαν την Ελλάδα να γίνει στάχτη και πριν καλά καλά κάνουν τα σαράντα στους νεκρούς, ετοιμάζονται να χτίσουν... Εκεί, πάνω στις στάχτες.
Αυτούς λοιπόν πάμε να ψηφίσουμε...
Αντε, στο καλό παιδιά, καλή ψήφο. Μόνο που την επόμενη φορά, ΝΑ ΞΕΡΕΤΕ, δεν θα χετε καμιά δικαιολογία... Δεν θα τολμήσετε ούτε να κλάψετε, ούτε να αγανακτίσετε μπροστά στην ανικανότητα αυτών που εσείς επιλέξατε...
Υπάρχει και η προσωπική ευθύνη των πραγμάτων ξέρετε... Υπάρχει και αυτή.

Oταν θα ρίχνετε το φακελάκι, ίσως σας έρθει στο μυαλό ο Πάρνωνας, ο Ταϋγετος, η Αρχαία Ολυμπία και η μάνα με τα τέσσερα μωρά στην αγκαλιά... ΙΣΩΣ