Υπάρχει ένα μυστικό που γνωρίζουν μόνο οι μόνιμοι κάτοικοι των τουριστικών περιοχών… Υπάρχει ένα συναίσθημαν που μόνο αυτοί γνωρίζουν… Αυτό του «φεύγουν και εμείς μένουμε πάντα τελευταίοι και περιμένουμε».
Αυτό γινόταν (φαντάζομαι θα γίνεται ακόμη) και τότε… Μένανε αυτοί και η θάλασσα… Ερημη όμως και παράξενη… Για λίγο και οι αναμνήσεις του καλοκαιριού… Επειτα τα γράμματα… Γράμματα, πολλά γράμματα… Και τραγούδια… Εκεί, στην άδεια παραλία απλώς περιμένανε να περάσει ο καιρός.
Κάθε χρόνο, τέτοια εποχή, όπου κι αν βρίσκονται, επιστρέφουν εκεί…
Αυτό γινόταν (φαντάζομαι θα γίνεται ακόμη) και τότε… Μένανε αυτοί και η θάλασσα… Ερημη όμως και παράξενη… Για λίγο και οι αναμνήσεις του καλοκαιριού… Επειτα τα γράμματα… Γράμματα, πολλά γράμματα… Και τραγούδια… Εκεί, στην άδεια παραλία απλώς περιμένανε να περάσει ο καιρός.
Κάθε χρόνο, τέτοια εποχή, όπου κι αν βρίσκονται, επιστρέφουν εκεί…
Δεν μπορώ άλλη λιακάδα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου