Ενα όνειρο ακόμη... Είχα καιρό να δω τον μπαμπά... Συνήθως είναι προειδοποίηση, ή εμφανίζεται όταν δεν είμαι καλά... Αυτή την φορά ήταν διαφορετικά, ήταν και ο Χρήστος και ο Τζιμάκος και παιχνίδια και μια αυλή και πιτζάμες... Σκέφτομαι πως δεν θα μπορεί να ησυχάσει όσο με βλέπει έτσι... Και σκέφτομαι κι εκείνο το "... σε παρακαλώ, σε περίμενα πιο ψύχραιμη...". Πότε άραγε σταματάει να λείπει;
Είναι κρύα σήμερα η μέρα... Ο Νοτιάς έγινε Βοριάς και η μέρα κρύωσε. Σίριαλ που προβάλεται σε επανάληψη μοιάζουν αυτές οι Κυριακές. Κι εκείνος ο καφές, ακόμη μόνος του φτιάχνεται... one more day in paradise λοιπόν...
Είναι κρύα σήμερα η μέρα... Ο Νοτιάς έγινε Βοριάς και η μέρα κρύωσε. Σίριαλ που προβάλεται σε επανάληψη μοιάζουν αυτές οι Κυριακές. Κι εκείνος ο καφές, ακόμη μόνος του φτιάχνεται... one more day in paradise λοιπόν...
2 σχόλια:
καλημέρα δεν νομιζω να σε έχω ξαναδιαβάσει ..γράφεις με μια απιστευτη δόση νοσταλγίας θα τα λέμε
Εγώ πάλι σε διαβάζω συχνά, είμαι καιρό "εδώ" απλά είχε "φύγει" για λίγο:)
Νοσταλγίας; Ναι, μάλλον, κάποιες φορές δεν μπορείς να το αποφύγεις.
Δημοσίευση σχολίου