Γράμμα στον γιο που δεν έχω...

"Αν μεγάλωνες σ αυτή την όμορφη χώρα, θα αγαπούσες το Μοναστηράκι...

Αν μεγάλωνες σ αυτή την όμορφη χώρα, θα άκουγες ροκ στο "Αν", θα φορούσες φουλάρια, θα έπινες κρασάκι και θα γιόρταζες στην "Ρεμπέτικη ιστορία"

Αν μεγάλωνες σ αυτή την όμορφη Αθήνα, θα έπινες καφέ στα Εξάρχεια και το Θησείο, θα πήγαινες την κοπελιά σου βόλτα στον Λουμπαρδιάρη...

Αν μεγάλωνες σ αυτή την όμορφη Αθήνα θα είχες φίλους μετανάστες, αριστερίστικες ιδέες και πάθος για έναν καλύτερο κόσμο...

Αν μεγάλωνες σ αυτή την όμορφη Αθήνα, θα μισουσες την υποκρισία σε κάθε επέτειο του Πολυτεχνείου, θα μισούσες και την βία...

Αν μεγάλωνες σ αυτή την όμορφη Αθήνα, θα έδινες το "παρών" σε κάθε πορεία, θα ήσουν μέλος των "ρομπέν των σούπερ μάρκετ" και τον streetpanthers...

Αν μεγάλωνες σ αυτή την όμορφη Αθήνα θα ένιωθες μόνος...
Αν μεγάλωνες σ αυτή την όμορφη Αθήνα, θα έπεφτες νεκρός από σφαίρα μπάτσου, μέρα μεσημέρι, στο κέντρο της πόλης...

Στο καλό ψυχούλα μου...