Κυριακή, Ιουλίου 08, 2007

Γουρούνια με κουκούλα

Στις απόψεις μου, γενικώς, όπως και στις συζητήσεις μου δεν με χαρακτηρίζει η μετριοπάθεια... Υποστηρίζω φανατικά τη γνώμη μου, ακόμη και τις φορές που παίζει να μην έχω δίκιο.

Κάπως έτσι γίνεται κι όταν πιάνουμε κουβέντα για την αστυνομία. Γενικώς, από παιδί είχα μια αποστροφή σε οτιδήποτε κινούνταν και φορούσε στολή... Ακόμη και τους φαντάρους και τους αεροπόρους... Στην πορεία γνώρισα κάποτε έναν από την σχολή Ευελπίδων και η κακή μου γνώμη για τους ένστολους έγινε ακόμη ισχυρότερη. Γνώρισα και μπάτσους... Νο comment Είναι μάλλον η εξουσία που εκφράζουν και η αποστροφή μου ίσως αρχίζει από κει. Τέλοσπάντων, ας μην τα πολυλογούμε...

Έλεγα λοιπόν για τους μπάτσους... Όχι, δεν τους συμπαθώ, τους σιχαίνομαι όσο δεν πάει, δεν νιώθω κανέναν απολύτως σεβασμό, πιστεύω ότι η πλειοψηφία τους είναι άνθρωποι κομπλεξικοί, αμόρφωτοι και γενικώς ανεπίδεκτοι μαθήσεως... Ξέρεις, δεν υπάρχει πιο επικίνδυνο πράγμα από το να δώσεις εξουσία σε απαίδευτους ανθρώπους και η πλειοψηφία της ελληνικής αστυνομίας είναι απαίδευτοι, χωρίς ίχνος παιδείας. Την είχα αυτή την άποψη και τα τελευταία 15 χρόνια έγινε ακόμη ισχυρότερη και κάθετη χάρη σε περιστατικά που έζησα εγώ η ίδια. Δεν χρειάζεται να δω από την τηλεόραση τα ξυλοφορτώματα, τα πεσίματα στις πόρνες, τις αλλοδαπές και γενικώς θηλυκό φύλλο, τους ναρκομανείς, τους ομοφυλόφιλους, τους οπαδούς ομάδων, τους φοιτητές στα συλλαλητήρια. Τα χω δει μπροστά μου...

ΟΜΩΣ, όμως το βράδυ του Σαββάτου ξενέρωσα... Και ήταν μια από τις λίγες φορές που δεν ξενέρωσα με τους μπάτσους. Αστυνομικός, 23 χρονών, χαροπαλεύει στην εντατική από ξυλοδαρμό κουκουλοφόρων. Δηλαδή, οκ, ας πάρουμε τις καραμπίνες και ας βγούμε στους δρόμους, να δούμε πόσους θα φάμε και πόσοι θα φαγωθούν από μας. Ετσι πάει; Οχι ρε παιδιά, δεν πάει έτσι...

Οσο λοιπόν σιχαίνομαι την αστυνομία, άλλο τόσο σιχαίνομαι και κάτι τύπους σαν κι αυτούς που κρυμμένοι πίσω από κουκούλες τα κάνουν κάθε τόσο μπάχαλο για να δείξουν πως υπάρχουν... ΠΟΙΟΙ; ΟΙ ΑΝΥΠΑΡΚΤΟΙ; Δεν είσαι υπαρκτός ρε φίλε αν φοράς κουκούλα και κρύβεσαι στο πλήθος για να βγάλεις τα κόμπλεξ σου, διαλύοντας άλλοτε συλλαλητήρια, άλλοτε συναυλίες, άλλοτε ζωές.. Οχι έτσι, όχι δύο με 30, αυτό δεν είναι μαγκιά...

Μαλακία είναι και μη σου πω ότι είσαι τα ίδια σκατά με τον μπάτσο που ξυλοφορτώνει ομοφυλόφιλους στην Αγίου Κωνσταντίνου επειδή η μαμά του, όταν ήταν μικρός, του είπε πως είναι άντρας.

2 σχόλια:

Xavier είπε...

Έτσι.

Ανώνυμος είπε...

Φιλενάδα συμφωνώ απόλυτα. Ο φανατισμός, το κόμπλεξ, το μίσος στην άλλη του μορφή. Οι κουκουλοφόροι αυτοί είναι το ίδιο θλιβερά υποκείμενα, τρισάθλια σκουπίδια όσο και ο μπάτσος στο τμήμα της Ομόνοιας. Μέχρι πότε μια παρέα αλητήριων θα γυρνούν ανενόχλητα στην Αθήνα λες και είναι τσιφλίκι τους, καταστρέφοντας ειρηνικές πορείες, συναυλίες, περιουσίες, καίγοντας και βιαοπραγώντας; Μέχρι πότε;