Έχοντας το, απέναντί μου εδώ στο γραφείο, διαπιστώνω γι ακόμη μια φορά, πόσα πολλά εννοεί μέσα σε λίγες μόνο γραμμές...
Οκ, σήμερα αντιγράφω, αλλά νομίζω πως αξίζει τον κόπο
«Φταίει το ζαβό το ριζικό μας
Φταίει ο Θεός που μας μισεί
Φταίει το κεφάλι το κακό μας
Φταίει πρώτ’ απ όλα το κρασί
Ποιος φταίει; Ποιος φταίει;
Κανένα στόμα δεν το ‘βρε και δεν το ‘πε ακόμα
Έτσι, στην σκοτεινή ταβέρνα,
Πίνουμε πάντα μας σκυφτοί
σαν τα σκουλήκια κάθε φτέρνα
Όπου μας έυρει μας πατεί
Δειλοί, μοιραίοι κι άβουλοι αντάμα
Προσμένουμε ίσως κάποιο θάμα»
(Kώστας Βάρναλης)
Ηταν πρωτοσέλιδο στο Sportime, πέρσι, την επομένη της ιστορίας Κεντέρη, Θάνου με τίτλο "ΟΧΙ ΑΛΛΑ... ΤΡΟΧΑΙΑ"
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
2 σχόλια:
test
Δημοσίευση σχολίου