Η δουλειά πάνω απ όλα; Οχι πια

Παρασκευή βράδυ στο γραφείο...
«Η δουλειά είναι πάνω από όλα» λέει ο αγαπητός συνάδελφος και –αν εξαιρέσεις την ψύχωσή του με τη δουλειά- συμπαθής...

Χα! Η δουλειά είναι πάνω απ όλα; Πόσο πίσω με πήγε... Κάπου εκεί στο ’94 θα έλεγα ακριβώς το ίδιο... «Η καριέρα πάνω απ όλα». «Μα τι λες, είσαι τρελή;» ήταν οι απορίες-ενστάσεις των φίλων μου... Επέμενα τότε..

Πολλά χρόνια μετά –δεν είναι πολλά τα δέκα;- κοιτάζω τον αγαπητό και συμπαθή συνάδελφο σχεδόν με οίκτο... Εχει περάσει κι αυτός τα 30 αλλά δεν έμαθε... Εγώ έμαθα... «Οχι φιλαράκι, η δουλειά δεν είναι πάνω απ όλα, μη σου πω ότι είναι... κάτω απ όλα» αποκρίνομαι και αρχίζω –ξανά- να ονειροβατώ για το τι θα έκανα αν έπιανα το τζόκερ ή κάτι άλλο παρόμοιο τέλοσπαντων...

Για πολλούς η δουλειά εξακολουθεί να είναι πάνω απ όλα... Πλέον, δεν μπορώ να κατανοήσω πως ένας άνθρωπος μπορεί να «γεμίσει» μόνο με καριέρα... Σορυ, δεν μπορώ... Είναι πολλά όλα τα υπόλοιπα που απλά σε κάνουν να χαμογελάς... Η δουλειά έπεσε στην εκτίμησή μου... Έπεσε στις προτεραιότητες μου... Και είμαι καλά.

ΑΓΑΠΗΤΕ ΚΑΙ ΣΥΜΠΑΘΗΤΙΚΕ ΣΥΝΑΔΕΛΦΕ ΞΥΠΝΑ, ίσα που προλαβαίνεις... Δες τι υπάρχει εκεί έξω...